De storm Dennis raast over ons huis. De wind waait hard en zorgt ervoor dat alles goed op zijn grondvesten moet blijven staan.

Eigenlijk voelt ons leven ook zo... al voor een lange tijd.

Geen idee waar de wind ons mee naar toe neemt.... de ene keer gaat de wind voor even liggen en zo komt er weer een ruk wind en soms zelfs even een ronddraaiende orkaanwind.

 

Is het positief of negatief ?? Vaak moeten we daar ook even over nadenken. De positieve kant is dat we nog steeds rechtovereind staan. We samen alle krachten bundelen en alle liefde voor elkaar laten zien en voelen !!!!

We blijven onze doelen voor ogen houden en met elkaars aanmoedigingen en steun gaan we die doelen ook behalen!

Heerlijk vinden we het om te cocoonen thuis en in huis te klussen.

 

Aan de andere kant zijn er ook de rukwinden en orkaanstormen die helaas de kop blijven opsteken.

Denzel zjin T-cellen willen nog steeds niet goed opkomen. Ze waren iets omhoog gegaan maar sinds een griep tussen kerst en oud en nieuw waren ze gehalveerd. Hij krabbelde iets op maar helaas zit er nu weer een infectie en dit keer op zijn longen. Hierdoor zijn de t cellen weer gevaarlijk gedaald. We hopen dat de antibiotica snel zijn werkt gaat doen en dat de longen beter gaan klinken aankomende dagen.

De quarantaine blijft...…. en dat valt echt niet mee. Ondertussen zijn we al 14 maanden na 2e transplantatie en nog steeds is het elke dag een gevecht.

Hypo's en hypers …. cortisol tekort...… intense moeheid.... pijn in elk botje... pijn in elke spier...

En dit zijn dan de lichamelijke klachten dan hebben we het nog niet over hoe het in je hoofd gaat.

 

Denz is niet de enige die elke dag weer een gevecht tegen lijf en geest moet leveren.... er zijn zoveel kinderen met hem en toch zonder elkaar.

Wij hopen dat de zon snel weer gaat schijnen en dat we in ieder geval naar buiten kunnen !!!

…. Dennis move on.....