Er zijn alweer wat dagen voorbij sinds m'n laatste verhaal.

Er gebeurt veel vooral op emotioneel gebied waarover ik niet alles zal neerzetten nu maar wat er wel voor zorgt dat de dagen enerzijds voorbij kruipen en anderzijds toch ook wel weer eng snel gaan.

Denz is zoals ik al eerder had verteld de hele week thuis gebleven. Niet alleen vanwege de flinke (buik)griepen die er heersen op school maar ook omdat hij het allemaal behoorlijk moeilijk vind om alles te plaatsen in z'n hoofdje. 

Gistermiddag zijn we even gedag gaan zeggen op school ! Voor de kinderen heel gek natuurlijk en voor Denzel ook heel emotioneel. Al laat hij dat dan zien door grapjes te gaan maken. De kinderen in z'n klas vonden het lastig om gedag te zeggen (wat natuurlijk heel logisch is). Zo ontroerend vond ik het dat er een jongetje voorbij liep echt met de houding van "ik wil je nog wat zeggen maar vind het erg lastig". Hij liep naar de hal om zijn jas te pakken en kwam toe toch weer terug. Gelukkig was het Juf Fleur ook opgevallen en zij vroeg hem toen ook van "wil je nog wat zeggen of een knuffel geven?" "Ja, zei hij, "ik wil nog een knuffel geven". Hoe ontzettend lief en wat knap dat dit jongetje zo goed naar z'n hartje luistert.

Met een stapel thuiswerk zijn we richting huis gegaan waar toch wel de emoties kwamen zowel van Denz als van mij. Want wat voelt dit toch allemaal raar, gek, onwerkelijk, verdrietig.... tja welke emotie kun je hier nou goed bij benoemen..... 

Gisteravond is Denz lekker uit logeren gegaan bij oma. Ze zouden champagne halen en lekkere dingen..... dus er wordt goed voor gezorgd dat de laatste keer (voor voorlopig) logeren goed wordt gevierd!!

Vandaag en morgen nog best wel wat afspraken! Lieve mensen die nog even bij Denz (en ons) langs willen komen. 

tja en dan .... dan zijn het nog 2 dagen....... ppppffff