Het is maandagochtend en we zijn weer opgestaan om het "normale" leven te leiden.... en toch voelt het zo anders.....

We hebben een goed weekend gehad met leuke dingen en we hebben weer mooie nieuwe herinneringen mogen maken.... en toch voelt alles zo dubbel.......

We merken dat ondanks dat we dingen ondernemen er continue een gevoel van onrust over ons heerst.

-----

Dankzij Valentin en Hanneke hebben we gisteren ons gezin mogen vereeuwigen op de foto !! Lieve allebei dank jullie wel voor de mooie herinnering. Zo hebben we voor thuis maar ook voor in het ziekenhuis ons gezin toch "bij elkaar".

De lieve collega's waar ik nog maar 1 dag mee heb mogen werken hadden gistermiddag een teamuitje waar ik heel lief ook voor was uitgenodigd. Ik ben aaangeschoven bij het diner en was, ondanks dat ik het moeilijk vond, erg blij om er even bijgeweest te zijn. En ik hoop ook echt dat we na deze donkere periode, weer een tijd in gaan met licht waarin ik me dan alsnog mag gaan toevoegen aan het leuke team......

Aanstaande woensdag hebben we een rondleiding en al wat vooronderzoeken in het WKZ dus dat is weer een dag waar we naar toe leven.