10 nov

We hebben weer rustige dagen gehad. Daar zijn we, merken we, met z'n allen het beste bij gebaat. Rajm is in het weekend weer bezig geweest met de caravan. Want ja dat blijft natuurlijk wel een heel belangrijk project (voor Denz :)).... En verder hebben we als gezin de broodnodige rust opgezocht met elkaar.

 

Denz heeft met diverse mensen gefacebooked en natuurlijk geskyped....hoe grappig! Hij heeft de meiden weer allemaal compleet om z'n vinger gewikkeld!

  

Gisteren (zondag) stond hij erg moe op en is dat de hele dag ook geweest. Hij wil zo graag maar z'n lijf is hard aan het werk en ja dan blijft er weinig energie over voor andere dingen dus dan alles maar in de 1e versnelling.

 

Vandaag (maandag) moesten we weer op tijd op pad naar het WKZ. Onderweg heeft Denzje liggen slapen want zo vroeg op is niet niks. Hij heeft 's ochtends gewoon opstart problemen. Normaal niet zo erg maar ja nu is dat natuurlijk wel erg vervelend.

We waren weer keurig op tijd ondanks een paar files. Gelijk doorgelopen naar de prikafdeling.

hhhhmmmm dat ging toch weer ff anders dan we hadden gehoopt. De prikzuster kreeg de ader niet goed te pakken (gelukkig heeft ze niet lopen wroeten in z'n armpje). Door de chemo zijn zijn aders gewoon lastiger te prikken geworden. Gelukkig zei ze zelf dat ze er even een andere zuster bij zou halen. Want een trauma wil je niet veroorzaken zij een kind wat al veel heeft gehad en nog moet. Dus de 2e zuster kwam erbij. Gelukkig had zij (na veel moeite) wel een ader te pakken! Maar voor Denz was deze spanning en pijn ff teveel. Dus bij het een na laatste buisje werd hij bleek en niet lekker. Toen ze klaar was (want de zusters zagen het ook aan hem) gelijk een beetje limo en naar de bank in de wachtruimte. Daar wilde hij gaan liggen maar dat leek ons niet zo'n goed idee (zat behoorlijk dicht tegen flauwvallen aan). We hadden al een spuugbakje meegekregen van de zuster en helaas ook deze keer was hij nodig. Dus toch maar even naar een kamertje apart. Want ja zijn medicijnen moesten er toch ook echt nog in!! Ppffff.... Zo ontzettend sneu.... Hij deed zo goed z'n best maar helaas z'n lijfje nam even de overhand. Na even daar gezeten te hebben zijn we naar beneden gegaan en daar heeft hij, terwijl wij een kopje koffie hadden, op een bankje gelegen. Even bijkomen......  Denz was er wel erg mee aan want "waarom doet mijn lijf nou zo?"

  Evengoed kan er toch weer een glimlach vanaf bij onze dappere man!

De uitslagen waren weer goed...... wat doet onze topper het SUPER zeg!! alle waarden waren weer wat omhoog gegaan. Qua afweer is het nog langggggg niet oke maar Denz is, voor nu, op de goede weg..... De arts verwacht dat de afweer nog echt wel een half jaar kan duren voordat die weer goed is. Dus we moeten geduld hebben.

 

Vanmiddag heeft Denz lekker gespeeld met de playmobiel. Lekker relaxed bezig zijn!!!