Na een lange dag zijn we weer thuis en ligt Denz lekker op bed.

We vertrokken om 7.45 uur richting het WKZ voor zijn controle afspraak.

Omdat hij een immunoglobeline transfusie moest konden we maandag niet terecht omdat er geen plek was op de dagbehandeling.

 

Bij aankomst gaven we gelijk aan dat Denzel bijna niet meer de prikken is en dat we graag wilden dat het door een anesthesist gedaan zou worden.

Dus daar aangekomen werd er geprobeerd een infuus te prikken. Helaas lukte dat niet de eerste keer. Uiteindelijk nogmaals geprikt en gelukkig was het toen wel in een vat wat doorliep. Er werd gelijk een hele grote bloedafname gedaan. 

Helaas werd Denz tijdens het afnemen niet lekker en nadat alles was afgeplakt en zo viel hij flauw. Zo sneu.......

Dus uiteindelijk op een bed weer naar afdeling Kameleon gereden. 

Hij trok gelukkig weer wat bij na verloop van tijd. 

 

Toen hij zich iets beter voelde kon hij toch meedoen aan een smaaktest ivm medicatie. Samen met papa de smaak pupillen testen. Wat is het toch ook een kanjer!! Je niet lekker voelen en evengoed zo goed meedoen met de test. Maar hij is wat dat betreft erg meegaand met andere kinderen want al heeft hij er misschien zelf nu nog niets aan "het kan"zo zegt hijzelf "andere kinderen misschien wel helpen"!!

 

Ondertussen werd de transfusie aangehangen  en begon die door te lopen. Even later nog een broodje gegeten.

De dokter kwam ondertussen de uitslagen met ons bespreken ....

En helaas blijkt toch weer dat, nu we aan het afbouwen zijn met de prednison, de waardes weer behoorlijk zakken.

De prednison gaat weer wat omhoog in de hoop dat de waardes aanstaande maandag toch weer stijgen.

tja...... het blijft erg zorgelijk en de donor zal aankomende weken toch echt moeten gaan laten zien dat hij de complete aanmaak over gaat nemen.

 

Niet veel later na het gesprek werd Denzel helemaal niet goed. Dus om een lang verhaal kort te maken....

We hebben uren naast een moppie gezeten die heel heftig (koorts, lage bloeddruk, verschrikkelijke buik en hoofdpijn) reageerde op de transfusie (wat hij de vorige keer niet had dus dit was zeer onverwachts)

Uiteindelijk konden we om 17 uur richting huis..... een lange zware dag....

Maar wel weer veilig thuis in zijn eigen bedje.....

 

En morgen weer een nieuwe dag waarin hij zich hopelijk iets beter voelt.