Afgelopen 3 dagen heeft Denz chemo's gehad. Nog 2 te gaan. De chemo's hakken er behoorlijk in. Denz is intens moe en helemaal niet lekker. Hij ligt veel in bed maar we proberen hem af en toe er toch uit te krijgen. Even een broodje eten aan de tafel maar het kost veel energie. Wat een emoties bij het kleine mannetje.... "waarom is het leven toch zo oneerlijk" is een opmerking die hij van de week maakte. Nou inderdaad waarom ? Helaas kunnen we daar geen antwoord op geven.... 24 uur per dag liefde en aandacht geven dat kunnen we wel. Dus dat is wat we doen. Alles nemen we dag per dag want verder dan dat kunnen en willen we niet kijken.

Nu is papa lekker bij Denz en facetimen we een paar keer per dag. Zijn we toch een beetje bij elkaar....